Να γιατί με τον Στέφανο

147.000 ήτανε, ως γνωστόν, μόνο οι ψήφοι από τις ζωντοχήρες που πήγανε και τιμήσανε τον Ανδρέα. Οπότε, μη κοκορεύεστε. Εμείς έχουμε τα ευαίσθητα αντανακλαστικά, δικό μας είναι αυτό το πείσμα, δικό μας και το αίσθημα ευθύνης.

Μέχρι κι εγώ πήγα – όπως υποσχέθηκα – στον ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισα Στέφανο (Τζουμάκα). Αν δεν ήμασταν όλοι εμείς θα παίρνατε πάλι τρία (τοις εκατό). Και μη ρωτήσεις πάλι «ποιοι είστε ‘σείς»; Εμείς είμασταν στην Αριστερά της εποχής των παγετώνων, των πέτρινων χρόνων, της πραγματικής ουτοπίας όσο και ουτοπικής πραγματικότητας.

Τα άγνωστα, σε σας, παιδιά που γραφτήκανε χθές και περιμένανε υπομονετικά στις ουρές να ψηφίσανε είναι τα δικά μας τα παιδιά και τα εγγόνια μας που γεννήθηκαν για να διαιωνίσουν το πολύτιμο γονίδιο της ανατροπής και να προκαλούν τις εκπλήξεις.

Εμείς ήμασταν η γενιά της αμφισβήτησης, της θεμελιακής αντιπολίτευσης, οι εραστές της Άνοιξης που ψιθυρίσαμε δυο λογάκια παραπάνω, κάναμε τις επαναστάσεις μας στην ώρα τους, φάγαμε τα μούτρα μας, ρεζίλι των σκυλιών γινήκαμε, αλλά μωροφιλοδοξίες, κόμπλεξ, απωθημένα και αυταπάτες πλέον δεν έχομεν. Αγάπη μόνο!

Μας κουρέψανε στην ασφάλεια με την ψιλή, μας σπάσανε την σπονδυλική στήλη οι φασίστες κι όμως δεν υπακούγαμε σε κανένα πατερούλη, πολύ πριν βγουν αυτά τα ανίδεα κοριτσάκια από το αυγό τους για να αυθαδιάσουν με τις κοινοτοπίες τους. Συνθηκολογήσαμε και συμβιβαστήκαμε για να επιβιώσουμε, λίγο πριν μας εξοντώσουν σαν είδος.

Τι να σου εξηγώ τώρα… Κάθε μέρα κι αυτή την εβδομάδα θα είμαστε εδώ, γιατί έχουμε πολλές ιστορίες ακόμη να διηγηθούμε. Πήγαμε και ψηφίσαμε, μετρημένοι στα δάχτυλα, τον ορίτζιναλ Στέφανο που ξέρει τι λέει. Χαλαρά την ερχόμενη Κυριακή θα ψηφίσουμε και τον νεότερο Στέφανο. Ουχί μόνο γιατί ομοιάζει με τον γκέι γιό μας και τον εγγονό μας. Ούτε γιατί θα ναι το βούτηρο στο ψωμί του κάθε σατιριστή και χιουμορίστα. Εχουμε σοβαρό λόγο και θα τον εξηγήσουμε. Μη βιάζεστε. Όχι μικροαστική ανυπομονησία.