Νέα Αριστερά: Προβληματισμός και γκρίνια

Κάθε άλλο παρά ικανοποιημένοι, κυρίως για την επιλογή τους να εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αισθάνονται βουλευτές και στελέχη της Νέας Αριστεράς. Η δυσαρμονία, η έλλειψη συντονισμού και κυρίως η απουσία ενός υποτυπώδους πολιτικού προγράμματος όχι απλά έχουν εμφανιστεί αλλά και χαρακτηρίζουν την μέχρι τώρα πορεία του σχήματος, ναρκοθετώντας και τη συνέχεια του εγχειρήματος, ιδίως ενόψει της πρώτης μεγάλης μάχης του που είναι οι ευρωεκλογές.

Η νέα κοινοβουλευτική ομάδα «ξεφούσκωσε» σε ελάχιστο χρόνο, χάνοντας την όποια δυναμική διέθετε όταν έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ, και πλέον ανακύπτουν ζητήματα συνοχής. Η δημοσκοπική υποδοχή της Νέας Αριστεράς ήταν χαμηλότερη κάθε αναμενόμενου, καθώς καμία έρευνα δεν τους φέρνει έστω και οριακά κοντά στο 3%, ενώ είναι πολύ χαμηλή η προσέλκυση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι αυτά καταγράφηκαν στις έρευνες που συνέπιπταν με τις κοινοβουλευτικές μάχες οικονομικού περιεχομένου, με αποκορύφωμα τον προϋπολογισμό, εκεί δηλαδή που οι Χαρίτσης, Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου, Ηλιόπουλος διαθέτουν πλεονεκτήματα λόγω εμπειρίας και τεχνογνωσίας.

Η αλήθεια είναι πως και η πρώτη τους κοινοβουλευτική εμφάνιση, με το «παρών» στην «απελευθέρωση» των servicers, δεν… κάθισε καλά στους πολίτες, ιδίως στο κομμάτι της Αριστεράς το οποίο επιδιώκουν να πάρουν με το μέρος τους. Προφανώς και αντιλήφθηκαν τη «ζημιά» στο επιτελείο των «11» όμως η αλλαγή ρότας έγινε μάλλον άτσαλα.

Από την επιχειρηματολογία υπέρ της «επιβίωσης» των servicers φτάσαμε στο κάλεσμα για «ανυπακοή» με αφορμή τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. «Η ανυπακοή είναι ταυτισμένη με τον Γιάνη Βαρουφάκη, όχι πως του βγήκε και πολύ καλά, επομένως κι αυτό σε βάρος των “11” θα λειτουργήσει» σημείωναν πηγές της Κουμουνδούρου σχολιάζοντας τα πολιτικά τεκταινόμενα και αισθανόμενες δικαίωση από την εξέλιξη του νέου εγχειρήματος.