Τέτοια απελευθέρωση τι να την κάνουμε; No 2

Τα λέμε εδώ και χρόνια! Τα έχουμε πει από τις 11 Απριλίου. Οι εξελίξεις μας επιβεβαιώνουν απόλυτα. Το νεότερο είναι πως και οι φορείς της αγοράς έχουν φτάσει στο σημείο να εκπέμπουν κραυγή αγωνίας, για την ασφυκτική κατάσταση στην ενεργειακή αγορά… Τα λέμε εδώ και χρόνια! Τα έχουμε πει από τις 11 Απριλίου. Οι εξελίξεις μας επιβεβαιώνουν απόλυτα. Το νεότερο είναι πως και οι φορείς της αγοράς έχουν φτάσει στο σημείο να εκπέμπουν κραυγή αγωνίας, για την ασφυκτική κατάσταση στην ενεργειακή αγορά…

Γράφει ο Κώστας Ψωμιάδης

Η έκτακτη συνέντευξη τύπου των φορέων στις ΑΠΕ είναι χαρακτηριστική. Όπως επίσης χαρακτηριστική είναι και η πορεία των πραγμάτων με επίκεντρο τη ΔΕΗ και συνολικά στην ηλεκτρική ενέργεια.

Τα χαράτσια συνέβαλλαν στο να διογκωθεί το πρόβλημα, αλλά δεν είναι η αιτία. Η «απελευθέρωση», την οποία επικαλούνται εδώ και μία δεκαετία όλες οι κυβερνήσεις, δε λειτουργεί, καθώς… απλώς δεν υφίσταται.

Ούτε ο κρατικός τομέας λειτουργεί, καθώς οι εκάστοτε αρμόδιοι έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να τον… αδυνατίσουν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η χώρα οδηγείται σε πραγματική ενεργειακή κρίση, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη.

Τελευταίο αρνητικό μήνυμα είναι η «απεργία» των εργολάβων που συνεργάζονται με τη ΔΕΗ στα λιγνιτωρυχεία, καθώς τους οφείλονται οι πληρωμές για την εργασία που προσέφεραν το πρώτο δίμηνο του έτους…

Κι αυτό προστίθεται στον οικονομικό «στραγγαλισμό» της επιχείρησης ηλεκτρισμού από την κυβέρνηση, η οποία είχε τη φαεινή ιδέα να μετατρέψει τη ΔΕΗ σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό για το τέλος ακινήτων, με αποτέλεσμα οι οφειλές (μαζί με την πραγματική αδυναμία των καταναλωτών, λόγω λιτότητας) να αγγίζουν το 1,2 δισ. ευρώ!

Ωστόσο, η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες και μάλιστα να λειτουργήσει ως το επίκεντρο, ώστε να αναπτυχθούν νέες μονάδες και νέες τεχνολογίες συνολικά στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Κάποιοι δεν επιθυμούν μία τέτοια εξέλιξη. Ή καλύτερα, επιθυμούν να καθυστερήσει, ώστε στη συνέχεια, κι αφού έχουν «σαρώσει» τα «ενεργειακά διαμάντια» μας, να γίνουν εκείνοι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού.

Και σε αυτό το σχέδιο, διαθέτουν αρκετούς εγχώριους συνεργάτες, που υποβοηθούν τις επιδιώξεις τους.