Ο “Άλλος Ανθρωπος” στον “Χορο των Ρόδων” του Αντώνη Σουρούνη

Τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο, αυτόν τον «Άλλο Άνθρωπο», τον γνώρισα στην Πλατεία Κολωνακίου. Ναι, όπως στο γράφω: «στην Πλατεία Κολωνακίου». Προφήτευα τότε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (τα έχω συμπεριλάβει με ημερομηνίες και στο βιβλίο «Μπορώ και Χωρίς Ευρώ» – εκδόσεις ΙΑΝΟΣ) πως οσονούπω θα έρθει και θα εγκατασταθεί εδώ το ΔΝΤ για να χώσει τα βρώμικα νύχια του βαθιά μέσα στο λίπος μας μέχρι να βρει κόκκαλο. Ότι θα εκτοξευτεί η ανεργία, θα κλείσουν εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, οι ικανότεροι και οι νέοι θα φύγουν μετανάστες στο εξωτερικό, θα πέσει μεγάλη πείνα, θα μειωθούν δραματικά οι μισθοί και οι συντάξεις, θα βάλουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο τα ΜΜΕ (έκανα εκπομπή και έλεγα τα ίδια και στον CITY 99,5 της Γιάννας Αγγελοπούλου, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έκλεισε τότε) κι αν δεν βρούμε γρήγορα κάποιον τρόπο να αντιδράσουμε, θα χρεοκοπήσουμε και θα είναι χρεωμένα μέχρι και τα τρισέγγονά μας. Τέτοια… Ο γνωστός εκδότης, ο μακαριστός, με χλεύαζε στην παρέα, ενώ ο σερβιτόρος έφερνε καναπεδάκια για να συνοδεύσουμε το πανάκριβο κρασί μας.

Αίφνης ακούγονται φωνές και φασαρία, τεράστια ουρά έχει σχηματιστεί στη μέση στην πλατεία, δαιμόνιος ρεπόρτερ καθώς είμαι, σηκώνομαι και πάω να δω, το ίδιο κάνουν κι άλλοι περίεργοι θαμώνες, και τι βλέπω;! Ένα καζάνι να βράζει φακές και δεκάδες εξαθλιωμένους -ο γνωστός εκδότης, που με χλεύαζε μέχρι να χρεοκοπήσει, τους αποκάλεσε «κομπάρσους» του ΚΚΕ- στην ουρά με πλαστικά πιατάκια, να περιμένουν υπομονετικά για μια μερίδα απ’ το συσσίτιο που συνοδευόταν και από ένα κομμάτι ψωμί. Το πανό πάνω απ’ το καζάνι έγραφε: «Ο Άλλος Ανθρωπος».

Ούτε ο Σεραφείμ Φυντανίδης δεν θα με πίστευε, αν δεν του έδειχνα τις πρώτες φωτογραφίες από τις εφιαλτικές στιγμές του άμεσου μέλλοντός μας (δεν μου λογόκρινε ούτε την απίστευτη προφητεία ότι όλες οι μεγάλες εφημερίδες θα κλείσουν και πως εμείς θα είμαστε οι τελευταίοι των Μοϊκανών). Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα. Γνώρισα από κοντά τον Κωνσταντίνο. Ήμουν εκεί όταν αρνήθηκε το βραβείο του Ευρωκοινοβουλίου, όταν έδωσε σε μια εθελόντρια το βραβείο της Προέδρου της Δημοκρατίας, κάθισα μαζί του στο πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου «Η φιλοσοφία της ζωής» του πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη και σε πλήθος άλλες εκδηλώσεις.

Κι αν τον κυρίευσε ένα πάθος σαν κι αυτό που κυρίευσε τον αγαπημένο μου φίλο, συγγραφέα του αυτοαναφορικού βιβλίου «Ο Χορός των Ρόδων» (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995) και μέγα τζογαδόρο, Αντώνη Σουρούνη; Τον μοναδικού επαγγελματία παίκτη ρουλέτας με Βραβείο Μυθιστορήματος για τον τζόγο; Ε, τότε θα του αφαιρεθεί το όποιο χριστιανικό φωτοστέφανο και θα μετατραπεί σε μυθιστορηματικό πρόσωπο, σε ήρωα του Σουρούνη, ο οποίος έκανε το καλύτερο ψυχογράφημα των ανθρώπων που προσπάθησε να υποδουλώσει ο τζόγος. Αυτόν τον φάρο του κινήματος αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, δεν πρόκειται να τον σβήσουν. Γιατί, αν μπορούσαν να τον σβήσουν, θα επέβαλαν το «όλοι το ίδιο είναι». Τι Πολυχρονόπουλος, τι μη κερδοσκοπικά, μη κρατικά πανεπιστήμια…

Αποκλείεται ο Κωνσταντίνος που γνωρίζουμε να καταχράστηκε χρήματα για τη δική του ευζωία και τον προσωπικό πλουτισμό ή -πόσω μάλλον- να είχε συστήσει «εγκληματική οργάνωση». Δεν ξέρω αν οι πρόθυμοι κατηγοροί του είναι στημένοι ή απλώς λένε απίθανες υπερβολές για το αν έπαιξε φρουτάκια ή πήγε μια φορά στα μπουζούκια. Γύρισε όλες τις πόλεις και τις γειτονιές, έφτασε μέχρι την Ουκρανία και τους σεισμόπληκτους της Τουρκίας. Πού έμενε; Σε πολυτελείς σουίτες ξενοδοχείων; Πήγαινε με Φεράρι ή έτρωγε αστακούς και χαβιάρι; Μήπως φορούσε και Λουί Βιτόν; Εχει καταθέσεις, ακίνητα σε οφσόρ εταιρίες, χρυσά ρολόγια; Δεν νομίζω…  Τίποτα δεν θα μπορέσει να αμαυρώσει την εθελοντική προσφορά του στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Μπορεί να αποδειχτεί τελικά ότι, δεν είναι σαν τους πρώτους Χριστιανούς ή τους κομμουνιστές, που προτιμούσαν το εκτελεστικό απόσπασμα αντί της δήλωσης μετανοίας. Ισως να γίνει ήρωας του επόμενου Σουρούνη, με θέμα τα πάθη και  τα λάθη. Ωστόσο, νομίζω ότι είναι καθαρός. Εγώ τον πιστεύω! Γι’ αυτό αναδημοσιεύω όσα λέει.

Ο δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος», Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, απάντησε με συνέντευξή του στο κεντρικό δελτίο του τηλεοπτικού σταθμού STAR στις κατηγορίες περί απάτης και «ξεπλύματος βρώμικου» χρήματος.

• «Τα χρήματα που δόθηκαν για τον “Άλλο Άνθρωπο” πήγαν όλα στον “Άλλο Άνθρωπο”. Η αλήθεια είναι ότι έχω πέσει από τα σύννεφα, δεν περίμενα ποτέ ότι μετά από 13 χρόνια καθημερινής δράσης και 20 εκατομμύρια γεύματα σε Ελλάδα και εξωτερικό, θα βρεθώ απολογούμενος για όλη αυτή τη δράση».
• «Όλοι οι λογαριασμοί, από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε ήταν ατομικοί λογαριασμοί, υπήρχε ονοματεπώνυμο, IBAN, τηλέφωνα για να συνεισφέρει ο κόσμος. Εάν και εφόσον ήθελε. Τις κάρτες τις διαχειριζόμουν εγώ. Μιλάμε για δύο λογαριασμούς, στο όνομα της μητέρας μου και του γαμπρού μου, που ήταν για μία φάση μόνο, για την Τουρκία. Ο κόσμος που κατέθετε χρήματα σ’ αυτούς τους λογαριασμούς, ήξερε ότι τα κατέθετε σε προσωπικούς λογαριασμούς. Δεν ήταν κρυμμένα».
• «Ο γαμπρός μου λέει ότι “δεν μου άρεσε να μπαίνουν ξένα χρήματα”. Καλά έκανε και το είπε. Τη συγκεκριμένη στιγμή που μου έδωσε την κάρτα ήξερε πάρα πολύ καλά ότι τα χρήματα θα έμπαιναν για την Τουρκία λόγω του σεισμού».                                                                                                                              
• «Δεν έχω ούτε τραπεζικούς λογαριασμούς, ούτε θυρίδες, ούτε ομόλογα, δεν έχω περιουσιακό στοιχείο, ούτε καν παπάκι».
• «Όπως είπα, είναι 18 με 20 εκατ. μερίδες φαΐ. Όλα τα χρήματα που μπήκαν, πήγαν για τον “Άλλο Άνθρωπο”. Όλα. Δεν έχω πάρει ούτε 10 σεντ από τον “Άλλο Άνθρωπο”. Τι εγκληματική οργάνωση μου λέτε; Δεν έχω καταλάβει τι γράφει αυτό το πόρισμα για εγκληματικές οργανώσεις. Χτυπώντας εμένα, χτυπούν τον “Άλλον Άνθρωπο”. Μην χτυπάτε τον “Άλλον Άνθρωπο”, χτυπάτε εμένα. Η αλήθεια θα φανεί, παιδιά και χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό».

Ειρήσθω εν παρόδω, η αλήθεια είναι πως: «Στη ρουλέτα και στις γυναίκες σε ένα νούμερο ποντάρεις, δεν μπορείς να ποντάρεις σε όλα. Όπως ποντάρεις ένα νούμερο στη ρουλέτα κι η μπίλια πέφτει αλλού, το ίδιο συμβαίνει και με τη γυναίκα. Η ρουλέτα βασικά είναι άπιστη, άμα σου πέσει η μπίλια ενθουσιάζεσαι όπως και στη γυναίκα. Άμα δεν σου πέσει η μπίλια, άμα σε προδώσει, θυμώνεις μαζί της, τη βρίζεις, τη σκοτώνεις κιόλας άμα θες. Γυναίκες και ρουλέτα είναι το ίδιο πράγμα, αυτά είναι τα μεγαλύτερα πάθη που πολύ δύσκολα θα αντισταθείς», έγραφε  ο πολυβραβευμένος Έλληνας συγγραφέας – πεζογράφος, Αντώνης Σουρούνης.