Οι ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις ρίχνουν κυβερνήσεις…

Είναι η πολιτική αυτοχειρία Σημίτη- Γιαννίτση, που κάνει τον Μητσοτάκη να το ξανασκεφτεί; Ή από την άλλη είναι οι πιέσεις των ιδιωτών, που περιμένουν «πως και πως» να έρθει η ιδιωτική επικουρική ασφάλιση, και ο Χατζηδάκης ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει καμία μεταβολή χρονοδιαγράμματος στο προωθούμενο ασφαλιστικό νομοσχέδιο;

Η αλήθεια είναι πως στη χθεσινή Διάσκεψη των Προέδρων στη Βουλή έγινε γνωστό πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να φέρει το σχέδιο νόμου για την κεφαλαιοποίηση της επικουρικής ασφάλισης στις επόμενες ημέρες. Από τον ΣΥΡΙΖΑ θριαμβολογούν πως το «μαζεύει» κάτω από τις μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις και την ανάδειξη του ως μια ακόμα απόδειξη της αντιλαϊκής και υπέρ των συμφερόντων πολιτικής Μητσοτάκη, από τα στελέχη του κόμματος.

Ωστόσο το υπουργείο Εργασίας απαντά ειρωνικά πως δεν θα μπορούσε μέσα σε 20 ημέρες να ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση, οι τοποθετήσεις των φορέων και η επεξεργασία των δεδομένων από το υπουργείο πριν κατατεθεί στην αρμόδια επιτροπή για να φτάσει στην Ολομέλεια προς ψήφιση τον Αύγουστό.

Βέβαια, θα πει κάποιος ότι ο αρχικός σχεδιασμός που έλεγε 15 Ιουλίου, από το υπουργείο βγήκε και όχι από την Κουμουνδούρου. Και ένας άλλος θα υπενθυμίσει ότι όλα τα παραπάνω, διαβούλευση, τοποθετήσεις, εγκρίσεις από την νομική υπηρεσία, φορείς κλπ, σε άλλες περιπτώσεις, κάτι αθλητικές μεταρρυθμίσεις και εκλογές σε σωματεία και κάτι εκπαιδευτικά,η κυβέρνηση τα έχει «ξεπετάξει» σε χρόνο dt…

Όπως και να ΄χει η ασφαλιστική μεταρρύθμιση/εισαγωγή επικουρικής κεφαλαιοποιητικής ασφάλισης αλά Λατινική Αμερική, έχει βάλει πολλά αγκάθια στον κυβερνητικό δρόμο, περισσότερα ίσως και από το εργασιακό. Κι αυτό γιατί πέραν των κομμάτων και των εργαζομένων που αντιδρούν, είναι που δεν βγαίνουν και τα λεφτά!

Οι αναλογιστικές μελέτες, οι εκτιμήσεις των περισσοτέρων ειδικών επι του θέματος και ακαδημαϊκών καθηγητών, δείχνουν ότι το σύστημα του «ατομικού κουμπαρά» και δεν βγαίνει, βάσει του διεθνούς παραδείγματος, και τρομερά κοστοβόρο και μάλιστα εμπροσθοβαρώς, είναι για τη χώρα, και θέτει σε ρίσκο ακόμα και τις σημερινές συντάξεις. Και ανάβει μια φωτιά που δεν έχει ανάγκη η χώρα τη δεδομένη στιγμή, βάσει και της έκθεσης της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής καθώς το σημερινό σύστημα αντέχει μέχρι το 2070.

Η «αυτοκτονία» Σημίτη και οι πιέσεις

Οι προσπάθειες μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος που πολυδιαφημίστηκαν στο παρελθόν αλλά…δεν, ανήκουν σε δυο πρόσωπα που συνδέονται «πατρικά» με τον σημερινό πρωθυπουργό: Στον πατέρα του Κων. Μητσοτάκη και στον πολιτικό μέντορα του Κώστα Σημίτη.

Και στις δυο περιπτώσεις υπήρχαν… θύματα, οι ίδιες οι κυβερνήσεις τους, απλά στην περίπτωση του αειμνήστου Μητσοτάκη ήταν τέτοιες οι αντιδράσεις για τις προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις που «έθαψαν» το ασφαλιστικό, τις αυξήσεις στις εισφορές των εργαζομένων κλπ. Στην περίπτωση Σημίτη, όμως, και την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του καθηγητή Γιαννίτση, που περιελάμβανε αύξηση ηλικιακών ορίων για συνταξιοδότηση και την συγχώνευση ταμείων, αντιδρούσαν και ΠΑΣΟΚοι και Νεοδημοκράτες και κομμουνιστές! Η αναγκαστική απόσυρση του νομοσχεδίου αποτέλεσε την αρχή του ξηλώματος του εκσυγχρονιστικού πουλόβερ που κατέληξε στις εκλογές του 2004.

Αυτά σκέφτεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και τις πιέσεις από τους ιδιώτες που αναμένουν εδώ και καιρό την εμπλοκή τους στον τρίτο πυλώνα της ασφάλισης σε ένα σύστημα που κατέρρευσε όπου εφαρμόστηκε και έφερε πολλά προβλήματα στις κοινωνίες που το «σήκωσαν» έστω και για λίγο.