Βαγγέλης Αποστόλου: Τέσσερα μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας στα τρόφιμα
«Η συνεχώς αυξανόμενη λιανική τιμή των τροφίμων, σε συνδυασμό με το υπερβολικό κόστος παραγωγής, αφήνουν ελεύθερο το πεδίο της αισχροκέρδειας» αναφέρει σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλης Αποστόλου και προτείνει τέσσερα μέτρα για αντιμετώπιση του προβλήματος.
«Η μείωση στην παραγωγή και η αισχροκέρδεια στο εμπόριο των αγροτικών προϊόντων αποτελούν προβλήματα με τεράστιες επιπτώσεις στην ακρίβεια των τροφίμων, πράγμα που πλήττει τόσο τους καταναλωτές, όσο και τους αγρότες –παραγωγούς. Τα συγκεκριμένα τρόφιμα αφορούν κυρίως σε προϊόντα που καλύπτουν βασικές ανάγκες διατροφής», επισημαίνει ο Βαγγέλης Αποστόλου.
Και συνεχίζει:
«Η συνεχώς αυξανόμενη λιανική τιμή των τροφίμων, σε συνδυασμό με το υπερβολικό κόστος παραγωγής, αφήνουν ελεύθερο το πεδίο της αισχροκέρδειας, που φτάνει ακόμη και μέχρι του σημείου να ελληνοποιεί βασικά είδη διατροφής, όπως η φέτα, ή να παραπλανά τους καταναλωτές τρίτων χωρών με τις οποίες συναλλάσσεται η χώρα μας, με τη χρήση ελληνικών όρων, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με το γιαούρτι σήμερα στην Ιαπωνία.
Η κατάσταση αυτή έχει φέρει τη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, να έχει και ένα ακόμη αρνητικό προβάδισμα στην Ε.Ε., τη μεγαλύτερη απόκλιση τιμών από την τιμή που παίρνει ο παραγωγός στο χωράφι, μέχρι την τιμή που πληρώνει ο καταναλωτής στο ράφι των καταστημάτων λιανικής πώλησης. Ξεπερνά κατά μέσο όρο το 200%. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2022 οι αγροτοκτηνοτρόφοι της χώρα μας μπορεί να διέθεσαν ακριβότερα τα προϊόντα τους σε σχέση με το 2021, όμως το κόστος παραγωγής αυξήθηκε δραματικά και περιόρισε τη δυνατότητά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Την κατάσταση αυτή η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την προέβλεψε έγκαιρα και γι αυτό μετά από συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέσπισε, με το Νόμο για την διακίνηση και εμπορία των νωπών και ευαλλοίωτων προϊόντων, 4 βασικές ρυθμίσεις, που είναι:
1) Η υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης του γάλακτος και του κρέατος στα ζωικά προϊόντα,
2) Η κάρτα του Αγρότη για χρηματοδότηση του κόστους παραγωγής με εγγύηση τις κοινοτικές ενισχύσεις,
3) Το εργόσημο ως βασικό εργαλείο πληρωμής της εποχιακής απασχόλησης στον αγροτικό χώρο και
4) Η προστασία των αγροτών και ο περιορισμός της ασυδοσίας των μεσαζόντων με την υποχρεωτική πληρωμή των 60 ημερών στα νωπά και ευαλλοίωτα αγροτικά προϊόντα.
Βέβαια για να εφαρμοστούν όλα αυτά προαπαιτούν και τη συμμετοχή των ίδιων των αγροτών – παραγωγών. Γι αυτό και νομοθετήσαμε με τη συμμετοχή και των ίδιων, νέο θεσμικό πλαίσιο συνεργατισμού με διατάξεις και ρυθμίσεις για τις διεπαγγελματικές, τις οργανώσεις και τις ομάδες παραγωγών.
Το νομικό λοιπόν υπόβαθρο για την αντιμετώπιση της ακρίβειας υπάρχει. Η κυβέρνηση όμως αδυνατεί ή δεν θέλει να εφαρμόσει αυτές τις ρυθμίσεις και αντ’ αυτών βολοδέρνει με τα καλάθια της, που συνεχίζουν να λυμαίνονται τα ίδια θύματα, επαναλαμβάνω τους καταναλωτές και τους αγρότες.
Τόσο το Υπουργείο Ανάπτυξης, όσο και το Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πρέπει να βγουν από την αδράνεια που βρίσκονται και να προβούν σε αυστηρούς ελέγχους για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα ανταγωνισμού και αισχροκέρδειας που λειτουργούν στο χώρο.
Είναι φανερή πλέον η αδυναμία της κυβέρνησης να προστατέψει τα λαϊκά στρώματα από τις επαναλαμβανόμενες αυξήσεις των τιμών και την εκτίναξη τους κόστους ζωής».
