Χωρίς να πέσει ούτε σφαίρα…

Σερφάροντας στο Internet «σκόνταψα» στα πολύ ενδιαφέροντα όσο και ανησυχητικά αποτελέσματα της μεγάλης δημογραφικής έρευνας σε 195 χώρες του αμερικανικού ινστιτούτου «Institute for Health Metrics and Evaluation», που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση «Lancet».

Προφανώς η γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού και κυρίως των κρατών του αναπτυγμένου κόσμου, μεταξύ τους και η Ελλάδα, δεν αποτελεί είδηση. Και ήδη αρκετές χώρες, όπως για παράδειγμα η Γαλλία και τα σκανδιναβικά κράτη, δρομολόγησαν μέτρα για να τονώσουν τα ποσοστά των γεννήσεων, κάτι που έχει αρχίσει σταδιακά να αποδίδει καρπούς.

Η Ελλάδα, υπό το βάρος και της πολύχρονης λιτότητας,, αντί να πάει βήματα μπρος κύλησε ακόμη πιο πίσω με τις προβλέψεις του αμερικανικού ινστιτούτου να είναι σοκαριστικές: σύμφωνα με την πιο αισιόδοξη πρόβλεψη ο ελληνικός πληθυσμός, το 2100, θα ανέρχεται σε 5,48 εκατομμύρια και σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο στα 4,73 εκατομμύρια.   

Από περιέργεια, διάβασα με μεγαλύτερη προσοχή τον υπόλοιπο πίνακα και παρατήρησα πως οι προβλέψεις για την γειτονική Τουρκία είναι τελείως διαφορετικές. Όπως βέβαια και το υποψιαζόμουν.

Ο τουρκικός πληθυσμός από τα 80,47 εκατ. (σύμφωνα με τα στοιχεία του 2017) θα εκτοξευτεί σχεδόν στα 102 εκατ. σύμφωνα με το καλό σενάριο και στα 86,10 σύμφωνα με το δυσμενέστερο σενάριο.

Διαβάζοντας τα νούμερα και με δεδομένο ότι το (πονεμένο) θέμα των ημερών είναι η Αγιά Σοφιά, μου ήρθε στο νου μια συζήτηση που είχα, πριν λίγα χρόνια, με έναν Τούρκο συνάδελφο σε ένα διεθνές φόρουμ.

Αναπόφευκτα η συζήτηση μας είχε επεκταθεί στα ελληνοτουρκικά, που την εποχή εκείνη βρίσκονταν μάλιστα σε πολύ καλύτερη φάση, όπως και στα τεκτενόμενα της πόλη του, της Κωνσταντινούπολης.

Ο Τούρκος συνάδελφος, μεταξύ αστείου και σοβαρού, μου είχε πει το εξής: «τι τα θέλετε, τα όνειρα της επανακατάκτησης της Κωνσταντινούπολης. Ακόμη κι αν τα καταφέρνατε, θα βρισκόσασταν με ένα τεράστιο πρόβλημα στα χέρια σας, διότι θα συνειδητοποιούσατε πως αριθμητικά οι όροι κατακτητή και κατακτημένου θα ήταν αντεστραμμένοι. Μειονότητα θα ήταν οι Έλληνες και όχι οι Τούρκοι. Και όχι μόνο στην Πόλη. Και δεν θα χρειαζόμασταν –οι Τούρκοι- να ρίξουμε ούτε μια σφαίρα για να ελέγξουμε σταδιακά όλη την Ελλάδα».   

Τα λόγια τούτα με είχαν ενοχλήσει, αλλά ομολογώ πως με είχε αποστομώσει. Φυσικά δεν του το παραδέχτηκα, αλλά πρακτικά δεν είχε άδικο. Όσο κι αν δεν μας αρέσει, τα νούμερα είναι αμείλικτα και το χάσμα όσο περνάει ο καιρός γίνεται μεγαλύτερο, διότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, εδώ και χρόνια, δεν κάνουν τίποτε για να το αλλάξουν. Ακόμη και πριν το βολικό άλλοθι της οικονομικής κρίσης και των άδειων ταμείων…  

Ο ελληνικός πληθυσμός σήμερα είναι λίγο παραπάνω από 10 εκατομμύρια. Αντιστοίχως, ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης και μόνο, ξεπερνά τα 14 εκατομμύρια και αυξάνεται συνεχώς με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης που φτάνει το 3,45%, που είναι το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των 78 μεγαλύτερων μητροπόλεων των κρατών μελών του ΟΟΣΑ.

Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε τα νούμερα σε εθνικό επίπεδο και τις προβλέψεις που δημοσίευσε το Lancet, το ισοζύγιο γίνεται ακόμη χειρότερο.

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να προσθέσω τίποτε άλλο…