Βασιλική Σιαντή: «Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την τέχνη»
Συνέντευξη στη Φιλίππα Ταμπάρη
Στη ζωή είθισται να λέμε πως κινητήριος δύναμη για όλα είναι η αγάπη. Επειδή και η τέχνη τη ζωή αντικατοπτρίζει, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο: Και η τέχνη, αγάπη θέλει! Αυτό συνειδητοποιώ, αναλογιζόμενη μερικές δεκαετίες πίσω, τους εμπνευστές του γνωστού Εικαστικού Κύκλου.
Η αγάπη αυτή μεγάλωσε, διασώθηκε και διαδόθηκε, φτάνοντας στο σήμερα, με τη σημερινή μας καλεσμένη, Βασιλική Σιαντή, να συνεχίζει και να εξελίσσει -μαζί με τον αδερφό της, Θοδωρή- το σπουδαίο έργο του πατέρα της, Φάνη Σιαντή. Και ναι, όπως μου είπε και η ίδια, «τέχνη σημαίνει ζωή». Ας μάθουμε λοιπόν, την… τέχνη του να αγαπάς την τέχνη.
Πώς είναι το συναίσθημα τού να πρέπει να διαχειριστείτε την τόσο σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά που σας κληροδότησαν οι δικοί σας; Αναφέρομαι -για όσους δεν γνωρίζουν- στον Εικαστικό Κύκλο, ο οποίος χρονολογείται από το 1982 που ξεκίνησε ο πατέρας σας…
Σας ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση. Επειδή από μικρή μεγάλωσα και έζησα με όλους αυτούς τους σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Χατζηκυριάκο Γκίκα, τον Δημήτρη Μυταρά, τον Αλέκο Φασιανό και άλλους, στην αρχή δεν είχα καταλάβει το πόσο σπουδαία κληρονομιά για τον τόπο μας είναι αυτοί οι άνθρωποι. Τους θαυμάζω και τους εκτιμώ βαθύτατα γι’ αυτό και συνεχίζω να παρουσιάζω τα έργα τους, εντάσσοντάς τους μέσα σε καινούριες, σύγχρονες εκθέσεις στην γκαλερί μου. Σίγουρα οι παλαιότερες γενιές γνωρίζουν το έργο τους, αλλά θέλω και η νέα γενιά να κατανοήσει τι έχουν προσφέρει αυτοί οι σπουδαίοι καλλιτέχνες. Αναφορικά με το συναίσθημα που με ρωτήσατε, για μένα ήταν μια φυσική συνέχεια αυτού που έκανε ο πατέρας μου, ακολούθησα τα βήματά του αβίαστα και η επιλογή με δικαίωσε. Έχοντας τα βιώματα που σας ανέφερα, νομίζω πως θα ήταν δύσκολο να ακολουθήσω άλλον δρόμο.
Τι σημαίνει τέχνη για εσάς;
Τέχνη για μένα σημαίνει ζωή. Από την παιδική μου ηλικία έχω μεγαλώσει σε ένα σπίτι γεμάτο έργα και, ξέρετε, είναι σημαντικό να ζεις κάθε μέρα με τα έργα αυτών των σημαντικών καλλιτεχνών και παράλληλα, να μοιράζεσαι ιστορίες μαζί τους. στο ατελιέ τους. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την τέχνη. Αυτή δίνει ζωή στους ανθρώπους, είναι συναίσθημα. Δεν είναι φοβερό ότι, μπορείς να σταθείς απέναντι από ένα έργο τέχνης και να σε κάνει να δακρύσεις;
Πιστεύετε πως οι γκαλερίστες στην Ελλάδα συμβάλουν στην ενίσχυση και στην προώθηση της ελληνικής τέχνης;
Πιστεύω ότι, ο καθένας με τον τρόπο του κάνει ό,τι μπορεί. Είναι υπέροχο όταν βλέπεις γκαλερίστες να ταξιδεύουν την ελληνική τέχνη στο εξωτερικό. Να υπερασπίζονται νέους καλλιτέχνες και να μοιράζονται το όραμά τους με τον υπόλοιπο κόσμο.
Μιλήστε μας για τη Sianti Gallery και την πλούσια, σε τέχνη πάντα, ιστορία της.
Νιώθω περήφανη για τη Sianti Gallery. Δημιουργήθηκε το 2016, θέλοντας να συνεχίσει την ιστορία του Εικαστικού Κύκλου, που αριθμεί 40 χρόνια. Ο Εικαστικός Κύκλος ιδρύθηκε το 1982 από τον πατέρα μου, Φάνη και τον συνέταιρό του, προσφέροντας πάρα πολλά στον κόσμο της τέχνης. Κατάφεραν να κάνουν το έργο τέχνης προσιτό σε όλους. Στη συνέχεια, εγώ και ο αδελφός μου, Θοδωρής έχοντας σαν πολύτιμη κληρονομιά την ιστορία του Εικαστικού Κύκλου καθώς και τους καλλιτέχνες που εκπροσωπούσε, εντάσσουμε στο δυναμικό μας και νέους καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα. Στόχος μας είναι να φέρουμε σε επαφή με την τέχνη το κοινό κάθε ηλικίας και μακάρι να μπορέσουμε να τού μεταδώσουμε πόσο σημαντική είναι η τέχνη στην ζωή μας. Ίσως, η υψηλή σημασία της τέχνης να είναι η «απεικόνιση» ενός νέου κόσμου.
Έχετε φιλοξενήσει σημαντικούς δημιουργούς, όπως ο Φασιανός, ο Μυταράς, ο Γαΐτης και πολλοί άλλοι. Μιλήστε μας για τους καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάζεστε και, αν μπορώ να το θέσω έτσι, ποιο είναι το κριτήριο επιλογής;
Έχοντας συνεργαστεί με όλους αυτούς τους σπουδαίους καλλιτέχνες, καταλαβαίνετε ότι είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί στην επιλογή των νέων καλλιτεχνών. Κατ’ αρχάς παρακολουθούμε αρκετό καιρό τη δουλειά τους και την πορεία τους στον χώρο της τέχνης και μετά κάνουμε μια πρώτη επαφή μαζί τους. Με την συμβουλή, λοιπόν, και τεχνοκριτικών που έχουμε στην ομάδα μας, πέρα από το ταλέντο που θεωρείται αυστηρή προϋπόθεση για εμάς, εξίσου σημαντικό και με ιδιαίτερη βαρύτητα είναι οι νέοι καλλιτέχνες να έχουν να προσφέρουν μία νέα πρόταση στην εξέλιξη της τέχνης και να έχουν ένα όραμα για το μέλλον.
Αγαπημένοι καλλιτέχνες;
Ως αγαπημένους μου καλλιτέχνες, από αυτούς που δεν είναι πια κοντά μας, θα επέλεγα τον Κώστα Πανιάρα, τον Χρήστο Σαρακατσιάνο και τον Δημοσθένη Κοκκινίδη. Από όσους είναι ακόμα ενεργοί, αγαπώ τη δουλειά του Χρίστου Καρά, του οποίου παρουσίασα πριν λίγους μήνες την ατομική αναδρομική του έκθεση. Δεν θα αναφερθώ στο ταλέντο τους ως ζωγράφων, γιατί έχει αναγνωριστεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά θα μιλήσω για την ψυχή τους. Έχοντας συνεργαστεί μαζί τους και διατηρώντας παράλληλα και φιλικές σχέσεις, ο καθένας ξεχωριστά μού έχει προσφέρει και κάτι διαφορετικό, που με κάνει να τον ξεχωρίζω.
Ποια μορφή τέχνης πιστεύετε πως δεν γνωρίζουν και τόσο καλά οι Έλληνες;
Μου είναι δύσκολο να απαντήσω αυτή την ερώτηση, γιατί εγώ πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω στη δύναμη της ζωγραφικής και του πινέλου. Πέρα από τη γλυπτική, δεν έχει καταφέρει να με συγκινήσει άλλη μορφή τέχνης σε τόσο έντονο βαθμό, όσο ένα ζωγραφικό έργο. Σίγουρα, υπάρχουν πολλές μορφές τέχνης που ίσως κάποιοι Έλληνες δεν γνωρίζουν, αλλά για μένα το σημαντικό είναι ο καθένας να βρει τη μορφή τέχνης που τον αγγίζει και τον συγκινεί. Τότε η τέχνη θα έχει καταφέρει να βρει το νόημά της.
Μελλοντικά σχέδια;
Στα άμεσα σχέδιά μας είναι να συμμετέχουμε σε art fair του εξωτερικού, με σκοπό να κάνουμε γνωστή την ελληνική τέχνη στην Ευρώπη και, γιατί όχι, και εκτός αυτής. Βέβαια, μέσω της παγκόσμιας πλατφόρμας της Artsy στην οποία συμμετέχουμε, έχει το κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει το έργο των Ελλήνων καλλιτεχνών και φυσικά να το αποκτήσει.
Ταυτόχρονα, συνεχίζουμε να οργανώνουμε εκθέσεις καλλιτεχνών με μακρά ιστορία στον χώρο της τέχνης, ενώ παράλληλα εκθέτουμε και τη δουλειά νέων καλλιτεχνών που έχουν να δώσουν κάτι διαφορετικό στο φιλότεχνο κοινό. Με άλλα λόγια, παρουσιάζουμε και ανατρεπτικές εκθέσεις στη γκαλερί μας, όπως εκείνη των street artists, όπου όλοι οι τοίχοι της γκαλερί είχαν καλυφθεί από γκράφιτι! Αυτή, άλλωστε, ήταν και η αφορμή για την έκδοση του πρώτου βιβλίου μας από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, «Η τέχνη στους δρόμους του κόσμου», στο οποίο αναλύεται η ιστορία και η ανοδική πορεία της τέχνης του δρόμου.
Η έκδοση βιβλίων που συνοδεύουν τις εκθέσεις έχει πια καθιερωθεί, εφόσον έχουμε δημιουργήσει τη σειρά τέχνης από τις εκδόσεις Νίκας. Και επειδή η γκαλερί μας είναι ανοιχτή σε όλα τα ηλικιακά κοινά, ακόμα και στους μικρούς μας φίλους, σε λίγες μέρες εκδίδεται και ένα βιβλίο τέχνης για παιδιά, επίσης, από τις εκδόσεις Νίκας. Συγγραφέας είναι η Πόπη Γεωργοπούλου, μουσικοπαιδαγωγός, με την οποία εδώ και τέσσερα χρόνια οργανώνουμε στη γκαλερί μας δωρεάν εκπαιδευτικά προγράμματα. Σκοπός μας είναι, ειδικά οι μικρότερες ηλικίες, να εξοικειωθούν όχι μόνο με τον χώρο, αλλά και με τη λειτουργία, τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους μιας γκαλερί, θεμελιώνοντας μια σχέση κατανόησης που οδηγεί στην πολιτισμική ενδυνάμωση.
Από ξένους δημιουργούς, ποιους θα ξεχωρίζατε;
Ξένοι δημιουργοί είναι αρκετοί που θαυμάζω, αλλά θα σταθώ σε δύο που τους ξεχωρίζω γιατί η Τέχνη για αυτούς ήταν, κυριολεκτικά, η ζωή τους. Δεν νομίζω ότι, θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς να ζωγραφίζουν. Ο ένας είναι ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ, τον οποίο θαυμάζω απίστευτα όχι μόνο για το ταλέντο του στη ζωγραφική, αλλά γιατί ενώ δεν κατάφερε να πουλήσει ούτε ένα έργο τέχνης όσο ζούσε, δεν τα παράτησε ποτέ. Τα έργα του μάς έχουν προσφέρει ομορφιά, ανθρωπιά και τροφή για την ψυχή.
Και η δεύτερη καλλιτέχνιδα που ξεχωρίζω είναι η Φρίντα Κάλο, η οποία καθηλωμένη στο κρεβάτι μετά από ένα σοβαρό ατύχημα που είχε, συνέχισε να ζωγραφίζει με απίστευτο πάθος μέχρι να πεθάνει. Αν και η ζωή της ήταν σύντομη και γεμάτη πόνο, ωστόσο ήταν αρκετή για να αφήσει πίσω της δεκάδες έργα, με τα οποία δημιούργησε ένα μοναδικό στυλ αναγνωρίσιμο από όλους.
Είχα πει στην αρχή της συνέντευξης ότι, τέχνη για μένα σημαίνει ζωή. Αυτοί οι δύο καλλιτέχνες υπερασπίζονται αυτή τη φράση με όλο τους το «είναι».
Sianti Gallery: Με «βαριά» καλλιτεχνική κληρονομιά
Η Sianti Gallery ιδρύθηκε το 2016 με τη Βασιλική και τον Θεόδωρο Σιαντή να είναι επάξιοι συνεχιστές του Εικαστικού Κύκλου, που το ξεκίνημά του χρονολογείται το 1982 και η ιστορία του στον χώρο της τέχνης αριθμεί 40 χρόνια. Η Sianti Gallery γρήγορα καθιερώθηκε με τη δυναμική της παρουσία στον κόσμο της παραδοσιακής και σύγχρονης τέχνης.
Με οδηγό το ήθος, την εμπειρία και κυρίως την αγάπη για την τέχνη, μέσα από μια σειρά πολιτιστικών δράσεων, χρησιμοποιώντας και τα σύγχρονα μέσα της τεχνολογίας, η Sianti Gallery έχει ως στόχο να φέρει το κοινό κάθε ηλικίας σε επαφή με την τέχνη, όπως αυτή εξελίσσεται κατά τη διάρκεια των χρόνων.
Έχοντας ως πολύτιμη κληρονομιά σημαντικούς δημιουργούς, όπως τον Αλέκο Φασιανό, τον Δημήτρη Μυταρά, τον Δημοσθένη Κοκκινίδη αλλά και τον Γιάννη Γαΐτη, τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Παναγιώτη Τέτση και άλλους, η γκαλερί επεκτείνεται εντάσσοντας στο δυναμικό της νέους καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα.
Η Βασιλική και ο Θεόδωρος Σιαντής, λοιπόν, διαχειρίζονται την πολιτιστική τους κληρονομιά, ενώ είναι αφοσιωμένοι στην υποστήριξη του έργου των νέων καλλιτεχνών, που είναι και αυτοί μέλη της Sianti Gallery. Κύριο μέλημά τους είναι να εξοικειώσουν το κοινό με τις σύγχρονες και τις κλασικές τάσεις της τέχνης, καθιστώντας το τελικά όχι μόνο κοινωνό αλλά και μέτοχο στην τέχνη.
Με τον τρόπο αυτό η Sianti Gallery, απευθυνόμενη σε όλα τα ηλικιακά κοινά, συμβάλλει στην προώθηση και την ενίσχυση της ελληνικής τέχνης.
Η ιστορία της γκαλερί
Ο Εικαστικός Κύκλος ιδρύθηκε από τον Φάνη Σιαντή και τον Ντίνο Λυμπερόπουλο το 1982. Έχοντας ως κινητήρια δύναμη την αγάπη τους για την τέχνη, προχώρησαν στην προσπάθεια να κάνουν γνωστή και κυρίως προσιτή στο ευρύ κοινό την καλλιτεχνική δημιουργία των Ελλήνων.
Με τον στόχο αυτό, σε συνεργασία με τους πιο σημαντικούς ζωγράφους, προώθησαν τα χαρακτικά και ιδιαίτερα τη μεταξοτυπία. Έτσι, όχι μόνο πέτυχαν τον επιδιωκόμενο σκοπό, αλλά κατάφεραν να κάνουν κτήμα τους κάθε εικαστική σύλληψη της ελληνικής ζωγραφικής. Για τον λόγο αυτό εμπλούτισαν τη συλλογή τους με λιθογραφίες, ξυλογραφίες αλλά και μικρά γλυπτά και αντικείμενα τέχνης, καλύπτοντας όλες τις αισθητικές ανάγκες. Χάραξαν, λοιπόν, μία πορεία για την οποία είναι υπερήφανοι.
Ξεκινώντας από το κατάστημα της οδού Πατησίων, ακριβώς απέναντι από το Πολυτεχνείο, ο Εικαστικός Κύκλος παρουσίασε τα πρώτα χαρακτικά έργα. Στη συνέχεια, το κτήριο επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη 121 αποτέλεσε το επιστέγασμα αυτής της πρώτης δημιουργικής περιόδου. Στέγαζε τόσο μία μόνιμη έκθεση με τις συλλογές ζωγραφικής και γλυπτικής, όσο και περιοδικές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις των Ελλήνων καλλιτεχνών.
Το κτήριο αυτό, με την εντυπωσιακή πρόσοψή του και την πρωτοποριακή εσωτερική διαμόρφωσή του, ανακηρύχθηκε το 2002 από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής ως «ένα από τα τριάντα κτήρια της πόλης των Αθηνών με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον». Ταυτόχρονα, η γκαλερί στην οδό Καρνεάδου, στην καρδιά του Κολωνακίου, επέκτεινε τη δραστηριότητα του κεντρικού κτηρίου με τη διοργάνωση επιπλέον εκθέσεων, αλλά και με ένα πλούσιο πωλητήριο art.
Το όνομα Σιαντή, λοιπόν, είναι άμεσα συνδεδεμένο με την τέχνη και αποτελεί τον πυρήνα της δημιουργίας της Sianti Gallery. Η Βασιλική και ο Θεόδωρος Σιαντής, επάξιοι συνεχιστές του Εικαστικού Κύκλου, συμβάλουν στη διαμόρφωση του σύγχρονου εικαστικού γίγνεσθαι, εναρμονίζοντας τις παλαιότερες με τις νεότερες γενιές καλλιτεχνών.